نقش افزودنی های بتن
نقش افزودنی های بتن چیست؟
افزودنی های بتن : بتن به صورت تقریبی از سه چهارم سنگدانه ,یک چهارم آب وسیمان تشکیل شده است.
کیفیت آب در بتن از آن جهت حائز اهمیت است که ناخالصی‌های موجود در آن ممکن است در گیرش سیمان اثر گذاشته و اختلالاتی به وجود آورد. همچنین آب نامناسب ممکن است روی مقاومت بتن اثر نامطلوب گذاشته و سبب بروز لکه‌هایی در سطح بتن و حتی زنگ زدن آرماتور شود. در اکثر اختلاط‌ها آب مناسب برای بتن آبی است که برای نوشیدن مناسب باشد.
مقدار آب مصرفی در داخل بتن بسیار با اهمیت است. به منظور تکمیل فرایند واکنش سیمان با آب مقدار مشخصی آب مورد نیاز است. در صورتی که این مقدار کمتر از آن حد باشد، قسمتی از سیمان برای واکنش آب کافی دریافت نمی‌کند و واکنش نداده باقی می‌ماند. در صورتی که بیش از مقدار مورد نیاز آب به مخلوط بتن اضافه شود، پس از تکمیل واکنش، مقداری آب به صورت آزاد در داخل بتن باقی می‌ماند که پس از سخت شدن بتن باعث پوکی آن و در نتیجه کاهش مقاومت خواهد شد. به همین دلیل دقت در مصرف نکردن آب زیاد در داخل بتن به منظور حصول مقاومت بالا ضروری است.
مقدار آب لازم برای تکمیل واکنش به صورت پارامتر نسبت آب به سیمان تعریف می‌شود. این نسبت برای سیمان پرتلند معمولی حدود ۲۵ درصد است. با این مقدار آب بتن فاقد کارایی لازم خواهد بود و معمولاً نسبت آب به سیمان مورد استفاده در کارگاه‌های ساختمانی بیش از این مقدار است. در تعیین نسبت اختلاط بتن پارامتری لحاظ می‌شود که مقدار رطوبت سنگدانه‌ها را نیز قبل از افزودن آب به بتن لحاظ می‌کند که در تعیین مقدار آب مورد نیاز حائز اهمیت است.
افزودنیهای شیمیایی بتن عبارتند از: کاهش دهنده آب، دیرگیر کننده‌ها و تسریع کننده‌های گیرش ,افزایش دهنده مقاومت بتن و … در آیین نامه. افزودنیهای دیگری نیز وجود دارند که هدف اصلی از کاربرد آن‌ها محافظت بتن از اثرات زیان‌آور یخ‌زدگی و ذوب یخ است.همچنین افزودنی‌هایی هستند که سخت‌شدگی بتن را تسریع می‌کنند و مقاومت اولیه بتن را بالا می‌برند،درادامه به توضیح مختصری در خصوص خواص برخی از موثرترین افزودنیها در بتن می پردازیم.
کندگیر کننده‌ها
افزودنی‌هایی هستند که زمان گیرش بتن را به تاخیر می‌اندازند. این مواد در هوای خیلی گرم که زمان گیرش معمولی بتن کوتاه می‌شود و همچنین برای جلوگیری از ایجاد ترک های ناشی از گیرش در بتن‌ریزی های متوالی مفید می‌باشند.
کاهنده آب بتن (روان کننده وفوق روان کننده بتن)
استفاده ازابر روان کننده ها در ساخت بتن حجیم موجب روانی بالا می شود.هم چنین با استفاده از این روان سازهای بتن پمپ پذیری بالارفته و باعث می شود که استهلاک پمپ بتن پایین بیاید. فوق روان کننده بتن نسبت آب به سیمان را در بتن حجیم کاهش می دهد و مقاومت بتن حجیم را بالا می برد.
این دسته از افزودنیها به سه منظور به کار می‌روند
1- رسیدن به مقاومتی بالاتر به وسیله کاهش نسبت آب به سیمان
2- رسیدن به کارایی مشخص با کاهش مقدار سیمان مصرفی و درنتیجه کاهش حرارت هیدراتاسیون در توده بتن.
3-سادگی بتن‌ریزی به وسیله افزایش کارایی در قالب‌هایی با آرماتور انبوه و موقعیت‌های غیرقابل دسترسی
ژل های میکروسیلیس
ژل های میکروسیلیس گونه ای دیگر از افزودنیهای بتن هستند این مکمل های بتن باعث کاهش ترک ها و ارتقاء نسبی مقاومت های فشاری، کششی و خمشی در بتن می شود.
استفاده ازژل میکروسیلیکا بهترین روش برای کاهش ترک های پلاستیک و بالا بردن مقاومت های فشاری و کششی و خمشی بتن می شود.ژل میکروسیلیکا علاوه بر کاهش چشمگیر نسبت آب به سیمان از آسیب های ناشی از عدم امکان اجرای سریع کیورینگ لازم طی ساعات اول و پس از آن می کاهد.
مقدار نفوذپذیری در بتن الیافی حاوی ژل میکروسیلیکا بسیار کمتر از بتن بدون مواد افزودنی است. از طرفی دیگر عوامل فیزیکی در طول عمر سازها ی بتنی باعث ایجاد نفوذپذیری در سازه های بتنی می شود. در مورد بتن هایی که دارای ژل میکروسیلیکا هستند کمترین نفوذ پذیری را دارند. اثر این عوامل روی بتن آب بند حاوی ژل میکروسیلیکا کمتر است.
ضریب وارفتگی در بتن الیافی حاوی ژل میکروسیلیکا نسبت به بتن شاهد کمتراست ولی نسبت به بتن نفوذ ناپذیر حاوی ژل های میکروسیلیس بیشتر است.
